Introwertyk wciąż traktowany stereotypowo — ograniczany bezzasadnym uprzedzeniem
Introwertycy są nadal często traktowani stereotypowo, pomimo zwiększania się wiedzy i świadomości na temat typów osobowości. W społeczeństwie istnieje kilka poglądów na temat introwertyków. Na przykład: nieśmiali, zamknięci w sobie, czy “niewidoczni” w towarzystwie. Powielają takie komunikaty zwykle osoby, które w jakiś sposób zostały ich “nauczone” (zasłyszane z otoczenia) lub nie potrafią zrozumieć postawy i stylu bycia osób inaczej się zachowujących. Zresztą z natury, bardzo szybko oceniamy innych. Wystarczy nam często tzw. pierwsze wrażenie i już “wiemy” kim jest nowo napotkany człowiek.
“Są dziwni” – mówią o ludziach z introwersją ekstrawertycy, którzy są po drugiej stronie skali osobowości. Ta “dziwność” wynika z innego temperamentu (spokojnego), a zatem również odmiennego zachowania, sposobu myślenia i stylu pracy.
Słownik języka polskiego PWN określa definicję:
“dziwny” «odznaczający się czymś osobliwym, niezrozumiałym»
Czy to naprawdę źle, że ktoś jest inny niż my? Możemy być wtedy indywidualni, wyjątkowi…
Skąd pochodzi niezrozumienie introwersji?
Introwertycy często są traktowani stereotypowo, ponieważ ich cechy charakteru są trudne do zrozumienia dla osób, które same są ekstrawertykami, czyli zachowują się w inny sposób.
W dzisiejszym społeczeństwie często stawia się na czele osoby o cechach ekstrawertycznych, które są bardziej otwarte i towarzyskie, komunikatywne, energiczne. To oni częściej są postrzegani jako liderzy, którzy łatwiej nawiązują kontakty, potrafią zarządzać, brylować w towarzystwie, a zatem ze względu na te cechy są bardziej pożądani w wielu dziedzinach pracy i organizacji.
Przydzielanie zadań niezgodnych z preferencjami i naturalnymi predyspozycjami lub budowanie zespołu o tych samych osobowościach. Nadal mamy dużo do zrobienia w temacie uświadamiania organizacjom różnorodności i odpowiedniego wykorzystania naturalnych cech charakteru pracowników do danych obowiązków.
Skutki utrwalania stereotypów w pracy
Traktowanie introwertyków stereotypowo może mieć szkodliwe skutki dla tych osób oraz dla samej organizacji, która je powiela lub pozwala na takie zachowania.
- Zniechęcenie i frustracja introwertyków. Traktowanie stereotypowo może doprowadzić do tego, że takie osoby poczują się nierozumiane i niedocenione. Mogą zniechęcić się do wyrażania swojego zdania, a w konsekwencji wpłynie to na jakość ich pracy.
- Obniżenie produktywności. Traktowanie niesprawiedliwie może wpłynąć na morale i motywację.
- Zwiększenie rotacji pracowników. Jeśli introwertycy nie czują się docenieni i nie mają poczucia, że ich praca jest ważna, mogą szukać pracy w innej organizacji. To może prowadzić do rotacji pracowników, a to wpłynie na brak stabilności i kontynuacji projektów firmowych.
- Utrata różnorodności w zespole. Introwertycy mogą mieć inne perspektywy i umiejętności niż inni pracownicy. Jeśli organizacja traktuje ich stereotypowo i niesprawiedliwie, może utracić ten wartościowy wkład w pracę zespołu. nikt nie będzie pracował w miejscu, w którym nie jest akceptowany.
- Niekorzystny wizerunek organizacji. Traktowanie introwertyków niesprawiedliwie może wpłynąć na pogorszenie wizerunku firmy jako pracodawcy. Jeśli potencjalni kandydaci dowiedzą się, że organizacja nie szanuje różnorodności i traktuje pracowników stereotypowo, mogą zrezygnować z ubiegania się o pracę.
Jak zmienić perspektywę?
Zacznijmy od tego, że introwertyzm to nie choroba, tylko jeden z typów osobowości wg podziału temperamentu. Nie mamy wpływu na to, z jakimi cechami charakteru się rodzimy, jakie dziedziczymy po przodkach, a jakie zabieramy z otoczenia, w którym żyjemy.
Wprowadzenie edukacji na temat typów osobowości, stylów zachowania, w tym introwertyzmu i jego zalet może pomóc w przełamywaniu stereotypów i umożliwić ludziom wykorzystanie swojego potencjału w pełni. To ważne, aby ludzie i organizacje zaczęły szanować różnorodność i różnice w sposobach pracy i interakcji społecznej.
Ważne jest, aby zrozumieć, że introwertycy, tak jak i ekstrawertycy, są równie wartościowymi członkami społeczeństwa i firmy, że ich cechy oraz talenty mogą być wykorzystane na wiele sposobów w różnych kontekstach. Każdy ma jakieś plusy i minusy — to kwestia indywidualna.
Na poziomie organizacji eliminujmy każde negatywne stereotypy. Stwórzmy środowisko pracy, które uwzględnia różnorodność osobowości. Jednostkowo podejdźmy do zarządzania, czyli zwracajmy uwagę na indywidualne preferencje i style pracy.
Ludzie nie dzielą się tylko na dwa rodzaje, to bardziej złożone jednostki niż nam się wydaje. Wystarczy, że będziemy na innych bardziej otwarci, nie sądząc po pozorach i nie kierując się dawnymi zasłyszanymi stwierdzeniami.
Obalmy bezzasadne stereotypy!
Autor artykułu: Marta Woszczyńska – HR Business Partner